Doordenker van Geert Janssens (Ondernemen, juni 2021)

Charles Leclef, eigenaar van Brouwerij Het Anker in Mechelen, lanceerde fairisme, een zelfbedachte term voor een eerlijke vorm van samenleven. De basis van zijn politiek-maatschappelijke stroming is rechtvaardigheid: “Er moet een einde komen aan de ongebreidelde hebzucht.”

Opiniebijdrage van Geert Janssens (Het Belang van Limburg, 6 februari 2021)

Opinie van Hans Diels (De Standaard, 26 januari 2021)

Doordenker van Jochanan Eynikel (Ondernemen, december 2020)

De piramide van Maslow, mogelijk het bekendste managementmodel ter wereld, bestaat niet. Maslow schetste een rijker beeld van de mens en zijn drijfveren. Maar de piramidevorm is onterecht. Dat heeft deze coronacrisis op een pijnlijke manier duidelijk gemaakt.

Zes maanden. Zo lang leven we in Europa al met de coronapandemie. De crisis is nog niet voorbij, maar we varen minder blind dan in het voorjaar. Tijd voor een tussentijdse terugblik aan de start van een nieuw werk- en schooljaar.

Doordenker van Geert Janssens (Ondernemen, februari 2020)
Regelmatig worden we geconfronteerd met nieuwe ideeën van succesauteurs die beweren een duurzame oplossing te hebben gevonden voor complexe maatschappelijke vraagstukken. Typisch voorbeeld is het donut-model van Kate Raworth. Leuk verhaal met weliswaar een aantal hiaten.

Opinie van Ignace Van Doorselaere (Ondernemen, mei-juni 2017)

Een bedrijf is een brug die 2 pijlers verbindt: links het belang van de klant, rechts dat van de aandeelhouder. De brug zelf wordt gevormd door energie van werknemers — mensen die een groot stuk van hun leven investeren, op zoek naar zingeving, zelfbevestiging, collega’s en respect. De gouden driehoek van duurzame groei is die van tevreden klant, gemotiveerde en voldane werknemer, leidend naar duurzame aandeelhouderswaarde.

Column van Chris Wuytens en Geert Janssens

Dat ook werknemers mee willen bepalen wat wendbaar en werkbaar werk inhoudt, is een opportuniteit. De slaagkansen van een wendbare en werkbare arbeidsmarkt zijn immers groter naargelang die vorm krijgt vertrekkend van de raakvlakken tussen werknemers en werkgevers. Met een positieve bijdrage van beide kanten is wendbaar en werkbaar werk iets om met gezonde spanning naar uit te kijken.

De ironie van het lot wil dat we de Grieken mogen bekronen tot de grootste winnaars van het ECB-beleid. Helaas is dit voor de gemiddelde Griek een schrale troost als je weet dat 44% van de bevolking op actieve leeftijd zonder werk zit. De meest steekhoudende kritiek op het ECB-beleid komt dan ook uit sociale hoek.