Digitalisering is niet louter een hoera-verhaal. Ze maakt ook veel kapot. Bedrijfsmodellen verdampen, soms hele sectoren tegelijk. Gelukkig zijn we ondertussen een paar decennia verder. De ervaring leert dat het vermengen van producten met diensten een van de succesvolste strategieën is om de digitale revolutie niet alleen te overleven, maar er ook een opportuniteit van te maken.

Tegelijk is ‘verdiensting’ ook duurzamer. Diensten zijn immers immaterieel. In plaats van alleen maar méér te produceren, doet men meer met wat er al is.

Bedrijven en mensen in het algemeen mijden graag onzekerheid. Maar in een wereld die steeds complexer wordt en steeds sneller verandert, worden onzekerheden over hoe de toekomst er zal uitzien, een constante. Bedrijven die die onzekerheid omarmen, hebben een groot voordeel. In deze videoblog legt Hans Diels uit hoe.
 

Steeds meer vrouwen wagen de stap naar het ondernemerschap, en dat kunnen we alleen maar (extra) toejuichen. In vergelijking met 2019 - toen er van het coronavirus nog geen sprake was -, waren er vorig jaar 10% meer vrouwen die hun zelfstandige activiteit hebben opgestart.

Wie zijn deze vrouwen met ondernemersbloed? Welke activiteit doen ze als zelfstandige? Acerta dook in de cijfers en analyseert.

Of mensen harder werken voor geld, is een vraag die vaak terugkomt wanneer er wordt gesproken over financiële participatie. Deelname in de winst en/of het kapitaal van een onderneming gaat echter over eigenaarschap. In een participatieve onderneming werken medewerkers niet harder voor geld maar doen ze beter hun best omdat ze zich de doelstellingen van de organisatie eigen hebben gemaakt. In die omstandigheid wordt financiële participatie zelfs een intrinsieke motivator.

In een snel veranderende wereld werken de klassieke strategische concepten niet meer. Bedrijven moeten zich voorbereiden op verschillende alternatieve toekomsten. Eén optimale strategie is een illusie.

Het zijn de bedrijven die de onzekerheid omarmen, de horizon scannen voor opkomende trends en strategische opties uittesten in verschillende scenario’s die er competitief beter voor komen te staan dan hun concurrenten die in de illusie van zekerheid blijven leven.

Na de geopolitieke rust van de jaren negentig komen we in een periode van turbulentie terecht. We leven in een extreem geglobaliseerde wereld waar goederen, geld en data tussen landen stromen alsof politieke grenzen niet meer bestaan. Tegelijkertijd zien we dat die politieke grenzen terug belangrijk worden en dat creëert disruptie van economische stromen.

Een van de onderdelen van de recente arbeidsdeal is het recht op ‘deconnectie’. Dat houdt in dat — mits het afsluiten van een cao — werknemers in bedrijven van minstens twintig werknemers het recht hebben om buiten de werkuren niet te moeten antwoorden op mailtjes of telefoons. Een overdaad aan digitale connectie kan in sommige gevallen leiden tot burn-outs. Of een uniforme verplichte afspraak daarvoor de beste maatregel is, is twijfelachtig. Bovendien is het omgekeerde ook waar: te weinig connectie schaadt evengoed de mentale gezondheid van werknemers.