Ook in 2025 blijft de economie groeien

Groei 3-2-1

In het basisscenario groeit de wereldeconomie met meer dan 3%. Terwijl de VS mogen rekenen op meer dan 2%, zal de eurozone zich al tevreden stellen met een groei die boven de 1% blijft. Dat laatste cijfer kan hoger als Duitsland en Frankrijk het roer snel omgooien. Dat is ook belangrijk voor de Belgische economie, die het iets beter zal doen dan de eurozone, onder meer dankzij hogere consumentenuitgaven (cf. indexering lonen en arbeidsmarkt).

Handelsoorlog

Aan minder gunstige scenario’s is er uiteraard geen tekort. Vanaf januari 2025 zou er zomaar een handelsoorlog kunnen losbarsten. Volgens het IMF zou dat de groei van de wereldeconomie meteen met een vol procentpunt kunnen reduceren. De ervaring met de handelsoorlog van 2018 leert dat het handelstekort van de VS met China er nauwelijks zal door verbeteren. 

De eurozone, die ondanks alles tot op vandaag een exportoverschot laat optekenen, zou opnieuw de grootste klappen krijgen en zou flirten met een recessie. De handelsoorlog riskeert bovendien de inflatie aan te wakkeren, waardoor het versoepelingsbeleid van de centrale banken in gevaar komt. Voor de kwakkelende economie van de eurozone zou dit een bijkomende tegenvaller betekenen, vooral vanaf 2026.  

Back to the future

Nieuwe gewapende conflicten of escalaties van bestaande oorlogen blijven uiteraard een negatief scenario waarmee we rekening houden. Het betekent dat we nog niet definitief zijn ontsnapt aan een herhaling van de jaren zeventig met eerst een energiecrisis en daarna een jarenlange stagflatie in het kielzog. Een les uit die periode is ook dat overheidsschulden snel kunnen oplopen wanneer inflatie en rentevoeten de hoogte ingaan. 

Met snel oplopende vergrijzingskosten en een complex politiek besluitvormingsapparaat blijft ook ons land uiterst kwetsbaar voor zo’n schuldendynamiek. We vormen dus maar beter een federale regering, vooraleer we in het vizier komen van de financiële markten. Momenteel is daarvan nog lang geen sprake, maar een verslechtering van het internationaal economisch en geopolitiek klimaat kan daar snel verandering in brengen.  

Twin deficits

Met structurele begrotingstekorten van meer dan 7% en een schuldgraad richting 130% van het bbp, moeten ook de VS opletten voor een herhaling van het ‘twin-deficit’ scenario van de jaren tachtig. De combinatie van een handelstekort met een (groot) begrotingstekort gaat per definitie samen met een (gigantisch) groot spaartekort. Ook Donald Trump zal snel aanlopen tegen de grenzen van een financieringsvraagstuk voor zoveel schulden, en zo mogelijks, een vertrouwenscrisis in de dollar veroorzaken. De soep zal dus minder heet worden gegeten dan ze door Trump tijdens zijn verkiezingscampagne werd opgediend. 

Reformstau

Ondertussen kijkt Europa best naar zichzelf. Het Draghi-rapport zet de lijnen uit voor een meer strategisch en minder bureaucratisch Europees project. Dat staat of valt met de mate waarin Duitsland last blijft hebben van ‘Reformstau’ of uitstelgedrag. Ondertussen bedriegt de gierigheid de wijsheid waar de meest vermogende economie van Europa koppig blijft vasthouden aan begrotingsdiscipline. Leven boven zijn stand, is schuldig verzuim. Zich arm besparen, is dat ook. Het Duitse spaar- en exportoverschot is overigens het spiegelbeeld van de Amerikaanse tekorten, maar ook van het eigen investeringstekort dat zich duidelijk aftekent in de ondermaatse kwaliteit van het digitaal netwerk, het openbaar vervoer en de energie-infrastructuur.  

Europa is nog lang niet uitgeteld maar moet wel werk maken van een strategisch-industrieel beleid dat de noodzakelijke vergroening en elektrificatie in een minder bureaucratisch kleedje steekt.

De groei is daar

Dat brengt ons bij het grootse Europese mankement, namelijk het ontbreken van een eigen kapitaalmarktenunie om onze grote financiële reserves in stelling te brengen voor het naar de markt brengen van onze eigen veelbelovende uitvindingen en technologie. In het verleden verspeelden we al onze voorsprong in zonnepanelen en batterijen. Vandaag zijn we koploper in offshore windenergie, kleine nucleaire reactoren en de ontwikkeling van toepassingen voor waterstof.

Europa is dus nog lang niet uitgeteld maar moet dan wel werk maken van een strategisch-industrieel beleid dat de noodzakelijke vergroening en elektrificatie in een minder bureaucratisch kleedje steekt. In dat geval is niet alleen de groei voor 2025 verzekerd, maar ook voor de langere termijn. 

Bekijk ook de uitzending van 'Outlook Late Night' op Z-Extra (Kanaal Z)