Inzetten op talenten van kwetsbare jongeren

Als kind had Nick De Ridder weinig toekomstperspectieven. Met twee drugsverslaafde ouders groeide hij op in een schrijnende thuissituatie. “Als twaalfjarige verbleef ik in het gesloten regime van jeugdinstellingen”, vertelt hij. “In plaats van hulp te krijgen, werd ik gestraft als een dader, terwijl ik een onschuldig slachtoffer was. Telkens ik naar huis mocht, verbleef ik met mijn vader in een kraakpand, waar er geen nutsvoorzieningen waren. Veelbelovend was dat niet.”

Zonder steunfiguren en vertrouwenspersonen in zijn puberteit, werd hij steeds radicaler. Zijn zelfwaardering zakte tot een dieptepunt. Op zijn achttiende viel de jeugdzorg weg. “Als volwassene kom je dan voor de raadkamer, maar de rechters bekijken je alsof je een gevaar voor de maatschappij bent. Ook de procureur was niet mild, terwijl ik een product van hun bevoegdheden ben.”

Gevangenis

Tijdens zijn jeugd kreeg De Ridder geen voorbereiding op het volwassen leven. Hij komt op het slechte pad terecht. Om te overleven, bezondigt hij zich aan afpersing, inbraken en diefstal. Hij belandt in de gevangenis, waar hij uiteindelijk negen jaar zal blijven. Op zijn 29ste komt hij vrij, betaalt zijn schulden af en gaat aan de slag bij een schrijnwerkersbedrijf. “Ik had het geluk dat ik die kans kreeg, ook al was het moeilijk om te aarden in de maatschappij en om te gaan met kritiek op het werk. Het grote voordeel was dat ik in een stabiele gezinssituatie zat en iemand had die van me hield. De liefde en iemand hebben die in mij geloofde, heeft me veranderd.”

Ik had zelf een succesvolle reïntegratie achter de rug en wou dat ook voor anderen betekenen.

De Ridder begint te filosoferen over zijn ervaringen in de gevangenis en wil lotgenoten helpen zodat ze niet hetzelfde meemaken als hij. “Ik had zelf een succesvolle reïntegratie achter de rug en wou dat ook voor anderen betekenen.”

Hij start een bouwbedrijf en zet twee ex-gedetineerden aan het werk. “Geen andere werkgever wou hen aannemen omdat hun cv’s een te groot gat vertoonden. Als je tien jaar in de gevangenis hebt geleefd, is het moeilijk om in een werkomgeving met collega’s te aarden. Ze hebben vaak lang in isolatie gezeten en er wordt niets gedaan rond de sociale vaardigheden van de persoon zelf.” 

Lees het volledige artikel in het decembernummer van Ondernemen.