Kris Boschmans

In de meeste eurolanden zijn zware besparingen aan de orde van de dag. België ontsnapt voorlopig aan die trend. We schrijven ‘voorlopig’, aangezien het slechts een kwestie van tijd is vooraleer we het voorbeeld van onze buurlanden moeten volgen. Terwijl ons begrotingssaldo in Europese context nog wel meevalt, zijn tekorten van meer dan 3 procent onhoudbaar.

In een moderne markteconomie is het ontslag van werknemers een onvermijdelijk kwaad. De wijze waarop men de procedure afwikkelt, kan echter een enorm verschil maken. De ontslagregeling is binnen het arbeidsrecht geen eiland. Ze zit meestal stevig ingebed in een geheel van in de tijd gegroeide arbeidsmarktinstituties, die bovendien enorm kunnen variëren van land tot land. Deze historische verwevenheid vergroot echter het risico op disfunctionaliteiten, zeker in een snel veranderende wereld. In deze nota betogen we dat het Belgisch ontslagsysteem zijn doel in grote mate voorbij schiet. We leggen uit waarom we veel te leren hebben van het Oostenrijks model van ontslagvergoedingen. Gekoppeld aan enkele recepten uit het Deens model van ‘flexicurity’ zou een nieuw ontslagsysteem het Belgische sociaal model kunnen optillen tot een van de betere in Europa. Download de volledige nota

In augustus lieten we een representatieve enquête uitvoeren door Insites omtrent de wil tot besparen bij de Belgische bevolking. De resultaten, deels verschenen in De Knack van 6 oktober, zijn verrassend.